De werknemer van deze week werkt sinds 2012 als schoonmaker van treinen en stations voor Hago Rail Services. Werknemer heeft wat weg van een “ongeleid projectiel”: hij verschijnt niet op het werk, meldt zich ziek en komt vervolgens niet opdagen bij de bedrijfsarts, neemt zijn telefoon niet op en reageert niet op brieven van werkgever. Kortom, het goed werknemerschap is ver te zoeken.

Uiteindelijk lukt het werkgever toch om in contact te komen met werknemer. In augustus 2014 vindt een gesprek plaats. Er wordt gesproken over beëindiging van het dienstverband. Tot afspraken komt het niet. Een dag later verschijnt werknemer plotseling op een werklocatie. Hij bedreigt daar een collega met een klauwhamer; het dieptepunt van goed werknemerschap. Hij eist terugbetaling van een geldlening. In de nacht erop verschijnt hij alweer op de werkplek. Hij wordt dan opgehaald door de politie en wordt opgenomen in een GGZ-instelling.

Patstelling

Bijna 1 jaar later kan werknemer zijn werk weer (deels) oppakken. Werkgever heeft geen vertrouwen meer in werknemer en biedt een outplacementtraject aan. Werknemer weigert: hij wil zijn baan behouden.

Werkgever vraagt het UWV dan om toestemming voor ontslag, maar krijgt die niet. Partijen zitten aan elkaar vast. Vervolgens vindt mediation plaats, maar ook dat leidt niet tot een oplossing. In maart 2016 laat de enige klant van werkgever weten dat zij werknemer niet meer op haar locaties zal toelaten. Zijn gedrag was eerder immers onacceptabel, het goed werknemerschap was ver te zoeken.

Ontbinding en goed werknemerschap

Werkgever zit nu met een werknemer die zij niet meer kan inzetten en vraagt ontbinding aan de kantonrechter. Werkgever vindt het gedrag van werknemer ernstig verwijtbaar. Als de kantonrechter dat ook vindt, heeft werknemer geen recht op een ontslagvergoeding en krijgt hij mogelijk geen WW-uitkering. De kantonrechter oordeelt echter dat werknemer geen schuld had aan zijn gedrag: zijn gedrag werd veroorzaakt door psychische problemen. Nadat hij hersteld was, heeft hij zich steeds als goed werknemer opgesteld. Eigenlijk was steeds gewoon sprake van goed werknemerschap, alleen niet toen werknemer verward was door zijn stoornis. Hij kon er niets aan doen.

Werkgever doet er nog een schepje bovenop en vindt dat ook sprake is van een verstoorde arbeidsrelatie. Ook dat ziet de kantonrechter anders. Werknemer heeft zich weliswaar lange tijd als slecht werknemer opgesteld, maar (ook) dat was te wijten aan een opkomende psychose. Evenmin is gebleken dat collega’s niet langer met werknemer willen samenwerken. De situatie is dus niet zodanig dat van werkgever in redelijkheid niet meer kan worden gevraagd het dienstverband te laten voortduren.

Goed werknemerschap, toch ontslag

De kantonrechter is het wel met werkgever eens dat zij werknemer niet langer kan inzetten. De enige klant van werkgever laat werknemer niet meer toe op haar locaties. Herplaatsen is dan niet mogelijk. Daarom oordeelt de kantonrechter dat de arbeidsovereenkomst, ondanks het goed werknemerschap, toch moet eindigen. Werknemer treft geen verwijt en ontvangt een vergoeding van € 2.059,79. Waarschijnlijk zal hij zonder problemen een WW-uitkering ontvangen.

Uitspraak en meer info

Zie: de uitspraak van de kantonrechter van 6 april 2016 via ECLI:NL:RBNNE:2016:2300.

Voor meer informatie en vragen over de goedwerknemerschap, ontbinding van de arbeidsovereenkomst of ontslag in het algemeen, kunt u contact opnemen met gespecialiseerd arbeidsrecht advocaat mr. Astrid Noest via a.noest@noestadvocatuur.nl of via 0252-864 956 / 06-21 89 61 71. 

Author: mr. A. Noest
Published: 2016.06.20

Lisserbroek – Lisse – Nieuw Vennep – Hillegom – Hoofddorp – Sassenheim – Voorhout – Noordwijkerhout – Noordwijk – Aalsmeer – Roelofarendsveen – Leimuiden – Haarlemmermeer – Oegstgeest – Heemstede – arbeidsrecht – advocaat – advocatenkantoor – ontslag – ontbinding arbeidsovereenkomst – Wet Werk en Zekerheid – goed werknemerschap – arbeidsconflict – billijke vergoeding – transitievergoeding – psychose.