Vroeger kenden we een arbeidsovereenkomst en een uitzendovereenkomst. Je had één van beiden, meer smaken waren er niet. Tegenwoordig kennen we ook payrolling. Een vreemde eend in de bijt, die leidt tot onzekerheid en juridische discussies. Wat is payrolling nu eigenlijk en waarom is het wel of geen goede manier van samenwerken?

Wat is payrolling?

Payrolling komt in verschillende vormen voor. Sommige werkgevers besteden alleen de salarisadministratie uit aan een payrollbedrijf (1). Er verandert dan niets. Soms selecteert de feitelijke werkgever zelf een werknemer, waarna de werknemer in dienst treedt van een payrollbedrijf (2). Het payrollbedrijf is dan (meestal!) de juridische werkgever. Een derde variant is de werkgever die van het “werkgeverschap” af wil en dat op papier uitbesteedt aan een payrollbedrijf. De werknemer gaat dan uit dienst bij zijn werkgever en sluit een arbeidsovereenkomst met het payrollbedrijf (3). Werknemer blijft feitelijk wel bij de voormalig werkgever werken.

Het probleem

Payrolling staat niet in de wet. De vraag “wat is payrolling” wordt daarom vooral door de praktijk ingevuld. De belangrijkste onbeantwoorde vraag is steeds: wie is de “echte” werkgever, de juridische? Je kunt namelijk wel opschrijven dat het payrollbedrijf de werkgever is, maar dat is niet genoeg! Als het feitelijk anders zit, kan het goed zijn dat de degene waarvoor dagelijks gewerkt wordt uiteindelijk de echte werkgever is. Voor werknemers is het belangrijk om te weten wie hun werkgever is. Want bij wie moet je aankloppen als je geen salaris meer ontvangt?

De echte werkgever

Om te weten wie jouw juridische werkgever is, moet je weten tussen wie een arbeidsovereenkomst bestaat. Voor een arbeidsovereenkomst zijn 3 dingen nodig: arbeid, loon en een gezagsverhouding tussen werknemer en werkgever.

Voorbeeld

Een ziekenverzorgende werkt 0-16 uur per week bij een 80-jarig echtpaar thuis. Werkneemster ontvangt het loon van een payrollbedrijf en heeft een payrollovereenkomst. Als werkneemster haar salaris niet ontvangt, eist zij salaris van het payrollbedrijf. Werkneemster zegt een arbeidsovereenkomst met het payrollbedrijf te hebben. Het payrollbedrijf vindt van niet. Het payrollbedrijf verwijst naar de payrollvoorwaarden en zegt dat het echtpaar een betalingsachterstand heeft. Volgens de voorwaarden hoeft het payrollbedrijf in dat geval niets aan werkneemster te betalen.

De kantonrechter is het met werkneemster eens. Er is sprake van arbeid en loon. Ook is er een gezagsverhouding, tussen werkneemster en payrollbedrijf. Het payrollbedrijf heeft namelijk een gedragscode met regels waaraan werkneemster zich moet houden (=gezagsverhouding). Er staan zelfs sancties op. Het payrollbedrijf is daarom werkgever en moet het loon (door)betalen. Ook als het echtpaar niet betaalt en er geen werk meer is! Het niet betalen/werken komt dan voor risico van het payrollbedrijf als werkgever! De administratieve rol van het payrollbedrijf wordt hiermee ineens een heel serieuze kwestie…

Voor meer (inhoudelijke) informatie over de vraag “wat is payrolling” en uw rechten en plichten, kunt u hier meer lezen. Ook kunt u contact opnemen met mr. Astrid Noest via a.noest@noestadvocatuur.nl of via 0252-864 956 / 06-21 89 61 71. 

Author: mr. A. Noest
Published: 2015.01.30